«چل گیس» را موزیکال اجرا میکنیم
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۰۱۷۰۴
به گزارش بولتن نیوز، حسین جمالی نویسنده و کارگردان نمایش «چل گیس» که به تازگی اجرای خود را در تالار چهارسو آغاز کرده است در این باره گفت: این اثر نمایشی که از دوم خرداد اجرای عمومی خود را آغاز کرده در راستای کارهای قبلی گروه ما یعنی کار کردن روی فرهنگ عامیانه است که البته در این راستا دو اثر قبلی گروه یعنی «مجلس انتقام جویی هملت» و «مجلس نقالی رومئو و ژولیت» غربی بودند که ما آنها را با مزاج مخاطب ایرانی همسو کرده و با نمایش ایرانی تلفیق کرده بودیم اما نمایش «چل گیس» برگرفته از یکی از داستان های مشهور فولکلور ایرانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جمالی متذکر شد: معتقدم قصه های مادربزرگ ها فصل مهمی از فرهنگ ما هستند که فراموش شده اند و این روزها الگوهای رفتاری و فرهنگی ما را برنامه ها و سریال های غربی شکل می دهند در حالیکه الگوهای رفتاری و فرهنگی خیلی خوبی وجود دارد که ما در قصه مادربزرگ ها به وفور و به زیبایی می بینیم. من سراغ ندارم آدمی را که در این دوره زمانی و در بزرگسالی برایش قصه «سفید گل» و «حسن کچل» را تعریف کنی و نخواهد ادامه اش را با وجودی که آخر داستان را می داند، بشنود. به نظرم قلب همسن و سال های من همچنان برای شنیدن چنین قصه هایی می تپد؛ قصه هایی که تخیل را تحریک می کند و کمک می کند که خودمان را در این افسانه ها ببینیم و هدفمندتر زندگی کنیم.
این کارگردان درباره اقتباسی که از این داستان فولکلور توسط زنده یاد علی حاتمی شده است، گفت: علی حاتمی به زیبایی هرچه تمامتر سال ها قبل قصه «حسن کچل» را نوشت و به صورت فیلمنامه درآورد تا جایی که همه «حسن کچل» را به نام علی حاتمی می شناسند. این مساله در مورد آثار شکسپیر هم به همین شکل است. قصه «هملت» و «لیرشاه» قبل از شکسپیر وجود داشته اند اما وقتی شکسپیر به آن زیبایی آنها را نوشته است همه این داستان ها را به نام شکسپیر می شناسند. «حسن کچل» قصه ای است مثل قصه «شازده کوچولو» که هرکس می تواند روایت خودش را در آن قصه پیدا کند. گروه ما هم تلاش کرده روایت خودش را در این قصه با زبانی خاص پیدا کند.
وی درباره موزیکال بودن نمایش بیان کرد: «چل گیس» نمایشی موزیکال است اما تنظیم های قطعات موسیقی این نمایش با هدایت مایکل تیوا و شروین عباسی رنگ و بوی پاپ کلاسیک گرفته است برای اینکه بتواند مردمی تر باشد. در واقع موسیقی را از حالت سنتی صرف خارج کردیم تا بتوانیم رنگ و لعاب تازه ای را به فضای موزیکال نمایش بدهیم.
جمالی در پایان صحبت هایش درباره طراحی صحنه و فضاسازی نمایش توضیح داد: در طراح صحنه نمایش از طرح دوست خوبم حمیدپورآذری استفاده شده است. وی همیشه به ما لطف دارد و در کنار گروه برای مشاوره حضور پیدا می کند. در طراحی و فضاسازی نیز تلاش کردیم طراحی تازه ای به کار ببریم تا رنگ و شکل جدیدی به نمایش بدهد.
نمایش «چل گیس» به نویسندگی و کارگردانی حسین جمالی بر اساس ایده ای از علی و هدایت هاشمی و بازی بهناز نادری، فربد فرهنگ، وحید نفر، مسیح کاظمی، یلدا عباسی، مجید رحمتی و آرش غلام آزاد هر روز غیر از شنبه ها ساعت ٢١ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به صحنه میرود.
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۰۱۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایشهای بدون سلبریتی شگفتانگیز هستند/ تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روزها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی میکند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان میفروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش میکند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقشها این است که یک تیپ را بازی میکنم و از آنجایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قابهای زیبایی روبرو میشود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایشهای دیگر تغییر صحنه است، صحنهها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو میشوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق میافتد.
پریدار به اهمیت نور در این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب میفهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگرهای اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث میشود تماشاگر وقتی به خانه میرود هم ذهنش درگیر این نمایش میماند، پازلها را کنار هم میچیند و از کشفهای جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشتهاند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استانها و شهرستانهای دیگر میآیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده میشوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر میبینند حرفهایتر هستند، چون تئاترهای مختلف ازشهرهای ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را میشناسد خیلی ارزشمند است و باعث میشود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلیها به تماشای آثاری که چهرههای شناخته شده ندارد نمیروند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهرهای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهرهای دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استانها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهرهای دیگر برای اجرا به تهران میآیند سعی میکنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزهای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دستاندرکاران حوزه نمایش درخواست میکنم از پتانسیل شهرستانها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/