تنبل‌ها چطور با کرونا جشن گرفتند؟/ افزایش روز افزون حسن کچل‌ها
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۰۴۷۵۹
به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، تنبلی آن هم از نوع اجتماعی یکی از معضلاتی است که با ورود کرونا بیش از پیش خود را نشان داده است، معضلی که اگرچه به عنوان یک رفتار اجتماعی متأثر از عوامل بسیاری است، امّا این روز‌ها چهره متفاوتی به خود گرفته و اقشار و مشاغل مختلفی را نیز در بر گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موضوعی که در این میان بسیاری از کارشناسان حوزه‌های مختلف را نگران کرده است، نهادینه شدن این معضل اجتماعی است، به طوری که اغلب آنها اذعان می‌کنند اگر روند تنبلی اجتماعی ادامه پیدا کند، می‌تواند پیامد‌های منفی فراوانی را برای جامعه به همراه داشته باشد.
" ادوانس بلس" نویسنده کتاب " روانشناسی تنبلی" تنبلی را معادل به تعویق انداختن کار‌ها می‌داند، بدین معنی که تنبلی به تعویق انداختن کاری است که از انجام آن در حال حاضر مطلع هستیم، امّا آن را به زمان آینده موکول می‌کنیم.
نکته حائز اهمیت این است که با نفوذ تنبلی در جامعه و گسترده‌تر شدن آن، اغلب افراد یاد می‌گیرند که تمامی امور و مناسبات اجتماعی را به هر دلیل موجه و غیر موجهی به زمان آینده نزدیک یا دور موکول کنند و از فرصت حال، بهره کافی را نبرند و حتی در تصمیم گیری برخی از امور مهم نیز بی تفاوت باشند تا جایی که تمامی مسئولیت‌ها را از دوش خود سر باز می‌زنند و به دیگران می‌سپارند.
مهرداد ثابت، روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: تنبلی اجتماعی، محصول تنبلی افراد جامعه و نتیجه کار آن‌هاست، بدین معنا که در سطح جامعه می‌توان افراد بی عمل و لذت طلب را به وضوح مشاهده کرد که از نشانه‌های آن می‌توان به پایین بودن سطح بهره وری اداری، اقبال نداشتن به کار طولانی مدت و سخت اشاره کرد.
وی بیان کرد: بُعد دیگری از تنبلی اجتماعی وجود دارد که افراد در سطح فردی رفتار نسبتا مطلوبی دارند، امّا این رفتار در سطح جمعی به نتیجه مطلوب منتج نمی‌شود که دلیل آن، ناهماهنگی در سطح نهاد‌های اجتماعی است.
این روانشناس با ذکر مثالی تصریح کرد: مثلا هدف تلویزیون از پخش برنامه‌های جذاب و آگهی‌های طولانی مدت خوش ساخت، جذب مخاطب و کسب درآمد است که این اهداف، علاوه بر نکات مثبت، نتایج منفی را نیز به همراه دارد، چرا که مخاطب خردسال و نوجوان به جای انجام تکالیف خود به تماشای تلویزیون جذب می‌شوند که محصول تداوم این روند، موفق نبودن و نشدن نظام آموزشی است.
ثابت از زیاد بودن میزان تعطیلات به عنوان نوعی از تنبلی در جامعه یاد کرد و گفت: تعطیلات رسمی در کشور پدیده‌ای است که وقفه‌های زیان آوری در فرآیند کار و تحصیل افراد ایجاد می‌کند که نتیجه آن، پایین آمدن بهره وری یا عادت به کار است که نه تنها برای فرد بلکه برای جامعه پیامد‌های منفی به همراه دارد.
وی ادامه داد: بحران کرونا صرفا یک پدیده پزشکی نیست و علاوه بر درد، غصه، فقر و مرگ، یادآوری کننده بحران‌های دیگری چون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، امنیتی و فرهنگی است که اگر افراد جامعه از این روز‌ها به خوبی درس نگیرند، خیلی زود دیر می‌شود.
این روانشناس تأکید کرد: کرونا به عنوان یکی از معضلات همه گیر در دنیا تأثیر مستقیمی بر روی سبک زندگی افراد و جوامع دارد و باعث به وجود آمدن اختلال‌های اجتماعی فراوانی می‌شود که تنبلی اجتماعی یکی از ده‌ها تأثیرات منفی اجتماعی ناشی از این ویروس است.
ثابت از استرس و اضطراب و تأثیرات منفی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی ناشی از کرونا یاد کرده و این ویروس را عمده دلیل اغلب نگرانی‌های تنبلی اجتماعی عنوان کرد و هشدار داد که حالت پیش رونده آن تهدیدی جدی برای جامعه و افراد است.
وی تصریح کرد: در این مدت شیوع کرونا، اغلب مشاغل تعطیل شدند، ساعات کاری بسیاری از افراد تغییر کرد، میزان تعطیلات در مقایسه با قبل از کرونا افزایش یافت، آموزش‌های مقاطع تحصیلی و دانشگاهی شکل جدیدی به خود گرفتند و به صورت آنلاین برگزار شدند که همه این‌ها تنها برخی از دلایل تنبلی اجتماعی و بهره وری کم در جامعه هستند.
این روانشناس با اشاره به برخی از پیامد‌های منفی ناشی از تنبلی اجتماعی تأکید کرد: اضافه وزن، کم تحرکی، تمایل نداشتن به آموزش‌های مجازی، افزایش میزان بالای تماشای تلویزیون به جای انجام کار‌های فرهنگی و کتابخوانی و... تنها برخی از نتایج منفی است که کرونا و تنبلی اجتماعی ناشی از آن، در این مدت چند ماهه برای جامعه به همراه داشته و با وجود اهمیت موضوع, امّا تاکنون هیچ گونه مداخله روانشناختی یا جامعه شناختی مستقیمی درباره آن انجام نشده است و اگر این روند به همین صورت ادامه یابد، به زودی بحران دیگری برای جامعه و افراد رقم خواهد خورد که تا پیش از وقوع این اتفاق مستلزم توجه و نظارت کافی بود.
بیشتر بخوانید: عارضه‌ای به نام تن پروری و بازماندن از جایگاه‌های اجتماعی
بیشتر بخوانید: تنبلی و بازماندن از جایگاه‌های اجتماعی
بیشتر بخوانید: کار و تلاش عامل اصلی پویایی جامعه
گزارش از فاطمه میرزایی دخت
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: روانشناسی خانواده تنبلی اجتماعی ویروس کرونا تنبلی اجتماعی برای جامعه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۰۴۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیروان امام صادق(ع) در مسیر تمدن‌سازی
شکل‌گیری تمدن اسلامی در پرتو سیره علمی و عملی اهل‌بیت(ع) امری قابل توجه است و در این میان امام صادق(ع) در تمدن‌سازی اسلامی نقش اساسی داشته‌اند که لازم است مورد توجه قرار بگیرد و سالروز شهادت رئیس مذهب تشیع زمینه‌ای شد تا موضوع نقش ایشان در تمدن‌سازی اسلامی را مورد بررسی قرار دهیم.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، حضرت جعفربن محمد (ع) ملقب به امام صادق (ع) ششمین امام شیعیان دوازده امامی پس از پدر بزرگوارشان امام باقر (ع) است؛ ایشان به مدت ۳۴ سال عهده‌دار امام شیعیان با خلافت پنج خلیفه و آخر اموی و دو خلیفه‌ی اول عباسی معاصر بودند؛ امام صادق (ع) نه تنها در میان شیعیان بلکه در سطح جهانی به‌عنوان یک شخصیت برجسته علمی به شمار می‌روند تا جایی که ابوحنیفه فقیه به نام اهل سنت ایشان را عالم‌ترین فرد در میان مسلمانان دانسته است.
امام صادق (ع) با تلاش‌های علمی گسترده خویش و تربیت اصحاب و شاگردان دانشمند، نقش بسیار چشمگیری در شکل‌گیری تمدن اسلامی داشتند و بر این اساس وجود انبوه روایات امام صادق (ع) در منابع شیعه و اهل سنت بیانگر نقش علمی حضرت در زمان خویش است؛ از امام صادق (ع) با وجود چهار راوی و بیش از ۳۵ هزار حدیث، روایات و آموزه‌های بسیاری در دست است که می‌توان با الهام گرفتن از زندگی پربار این امام معصوم در مسیر ساخت تمدن نوین اسلامی گام برداشت؛ در همین راستا با حجت‌الاسلام محسن الویری عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) و پژوهشگر سیره اهل‌بیت (ع) گفت‌وگو کردیم:
ایمنا: یکی از مهم‌ترین اهداف رهبران یک جامعه دینی و مذهبی، تشکیل تمدن اسلامی است؛ بر این اساس و در مقدمه توضیحی در خصوص جایگاه تمدن اسلامی در اندیشه اسلامی بفرمائید.
حجت‌الاسلام الویری: اگر هدف دین را تأثیر گذاری در دو عرصه مختلف فردی و اجتماعی در نظر بگیریم و بگوییم یکی از کارکردهای اصلی دین تربیت انسان و نشان دادن مسیر کمال‌یافتگی و فرهیختگی به اوست، در عرصه اجتماعی هم وظیفه تربیت جامعه و سوق آن به سمت کمال و فرهیختگی‌است، پس دین می‌خواهد هم انسان و هم جامعه را به بالاترین مرتبه‌ی امکان خود برساند، همانگونه که انسان‌ها در مسیر کمال‌یافتگی حائز مراتب و درجاتی هستند که مصداق بالاترین این درجه برای یک انسان حضرات معصومیت (ع) هستند، جوامع هم از این حیث در درجات مختلفی قرار می‌گیرند؛ گاهی جامعه‌ای در عرصه‌ای پیشرفت کرده و در عرصه دیگر خیر یا در جامعه‌ای این پیشرفت و رشدیافتگی استمرار دارد و در دیگری نه، در اینجا هم جامعه‌ای که نمره کامل را در کمال‌یافتگی و فرهیختگی کسب می‌کند جامعه موعود مهدوی است و سایر جوامع با سلسله مراتبی در مرتبه پایین‌تری نسبت به آن قرار می‌گیرند.
منظور از تمدن در اندیشه اسلامی بالاترین و گسترده‌ترین سطح تحقق اجتماعی اسلام است و تمدن یافتگی یکی از مهم‌ترین اهداف اسلام است؛ بنا بر این وقتی در عرصه‌های مختلف جامعه‌ی اسلامی، نه تنها در علم به تنهایی یا اخلاق به تنهایی یا به طور اخص ساخت اجتماعی شاهد پیشرفت دین محور و مستمر به مدت بیش از یک سده باشیم به این حالت می‌گوئیم جامعه‌ی اسلامی، که اگر شرایط ارتقا همچنان مساعد بود جامعه‌ی اسلامی پیدایش تمدن اسلامی را سبب می‌شود؛ در همین راستا جایگاه تمدن در اندیشه اسلامی رساندن جوامع به بالاترین مرتبه کمال است.
ایمنا: نقش امام صادق (ع) در این مسیر و شکوفایی تمدن اسلامی چه بوده است؟
حجت‌الاسلام الویری: نحوه تمدن سازی اهل بیت باهم تفاوتی ندارد و از لحاظ اصول و مبانی از یک مبنا تبعیت می‌کند و تنها در عرصه بروز و ظهور بسته به شرایط و اقتضائات هر زمان تفاوت می‌کند؛ به همین دلیل هم امام صادق (ع) انند سایر ائمه معصومین سه نقش عمده در شکوفایی تمدن اسلامی داشتند:
نقش اول ایشان کوشش برای حفظ میراث موجود بود، میراث وحیانی که همان قرآن کریم و کلام وحی بود، میراث نبوی که سیره نبی اکرم (ص) به حساب می‌آمد و میراث علوی که ما پیروان مکتب اهل بیت به آن قائلیم؛ میراث‌های گران‌بهای قرآن و سنت عترت پیامبر (ص) به منزله چراغ پر نور هدایت و راه‌نشان مسیر دست یافتن به جامعه مطلوب و تحقق عملی آموزه‌های اسلام بودند که در شرایط جامعه آن روز و حضور امویان و عباسیان در رأس امور حکومت تلاش‌های بسیاری برای خاموش کردن این نور هدایت انجام می‌شد که از نقش‌های مهم ائمه از جمله امام صادق (ع) زنده نگه داشتن این راه‌نشان و میراث‌های گرانمایه بود و این نقش تمدنی بسیار بزرگی است؛ از این جهت که حتی اگر در آن زمان جامعه در مسیر تحقق تمدن اسلامی حرکت نمی‌کرد آن اهداف و آن راهنمای طی طریق زنده نگه داشته شد که تا امروز معیاری برای تشخیص راه درست از گمراهی‌ها و ضلالت‌هاست.
نقش دوم امام کوشش برای زدودن کژکاری‌ها و ناراستی‌هایی بود که در جامعه آن زمان وجود داشت؛ مقابله با برخی از آنها در توان امام بود و در برخی دیگر شرایط این مقابله و تغییر فراهم نبود، برای مثال اعمال تغییر در عرصه حکومت امری نبود که امام بتوانند با آن اقتضائات یا تذکر به آن دست پیدا کنند؛ اما با این وجود در زمینه‌هایی که امکان اصلاح بود اصلاح می‌کردند و در سایر زمینه‌ها در پاسخ به سوالات پیروانشان و به بهانه‌های مختلف روشنگری می‌کردند و راه درست را نشان می‌دادند.
سومین نقش امام صادق (ع) در شکوفایی تمدن اسلامی مسئله یاری رساندن به جامعه اسلامی بود؛ امام در عرصه‌هایی که این امکان وجود داشت به جامعه اسلامی کمک می‌کردند و این هرگز به معنای تأیید حاکمیت نبود به این دلیل که تمدن مساوی با حکومت نیست، اگرچه حاکمیت یکی از ارکان مهم تمدن است اما تمدن ابعاد و جوانب گوناگونی دارد که می‌توان بدون تأیید و هم راستایی با حاکمیت در شکوفایی و توسعه آنها نقش داشتند و امام بدون تأیید حکومت بنی‌امیه و بنی‌عباس در عرصه‌های مختلف علمی، اجتماعی و حتی سیاسی در جامعه حضور داشتند و جامعه اسلامی را یاری می‌کردند.
ایمنا: گام‌های محقق کردن تمدن اسلامی در سیره امام صادق (ع) چیست؟
حجت‌الاسلام الویری: به اعتقاد ما از سیره ائمه معصومین و به‌صورت مشخص امام صادق (ع) می‌توان یک الگوی تمدنی همه جانبه برای حرکت امروز جامعه به سوی تمدن اسلامی برداشت کرد؛ منظور از الگوی همه جانبه الگویی است که نه تنها از لحاظ مباحث نظری و معرفتی دارای اهمیت است بلکه در بعد عملی هم امتداد آن معارف را در جامعه قابل رؤیت کرده، در همین راستا بر پایه سیره امام صادق (ع) سه گام برای الگو برداری امروز ما در مسیر تمدنی وجود دارد:
گام اول تقویت امّت گرایی است، برخی بر این عقیده‌اند که تمدن نوین اسلامی منحصراً به دست ایرانیان محقق می‌شود و تنها ایرانی‌ها هستند که به آن دست پیدا می‌کنند، حال آنکه گستره یک تمدن یک ملت و یک ملیت نیست، گستره تمدن اسلامی یک مذهب نیست، بلکه گستره تمدن اسلامی عینیت یافتن امت اسلامی در همه عرصه‌هاست؛ یکی از بایسته‌های حرکت ما به سمت ساخت تمدن اسلامی همین امت گرایی‌است که متأسفانه بر خلاف رهبر انقلاب که این دید در رفتار و گفتار ایشان به خوبی مشهود است در برخی افراد شکل نگرفته و تنها به صورت شعاری خواستار شکل‌گیری تمدن نوین اسلامی هستند.
گام دوم تقویت مثبت‌نگری تمدنی است، به این معنا که ما پیروان امام صادق (ع) باید بکوشیم همانگونه که ایشان به کاستی‌های جامعه زمان خودشان محدود نشدند و میراث بینش‌های فرا زمانی و فرا ساختاری خود را برای ما به یادگار گذاشتند ما نیز در برکه مشکلات و نقص‌های زمان خودمان گیر نکنیم و از جایی بالاتر به مسائل نگاه کنیم و رویارویی با این مشکلات خرد مسیر تمدن سازی دید و نگرشمان محدود نشود و آنقدر خود را به آنها مشغول نسازیم که نتوانیم تمدن‌ساز شویم.
سومین الگوی امروز تمدن ساز در سیره‌ی امام صادق (ع) ضرورت امتدادیافتگی آموزه‌های دینی در عرصه‌ی اجتماعی‌است، ما بسیاری از آموزه‌های دینی را از طریق مطالعه‌ی آیات قرآن یا احادیث و روایات معصومین علیهم السلام در می‌یابیم و با استناد بر آنها از قانون‌های تمدنی یا اصول دینی سخن می‌گوئیم اما دین ما چطور می‌تواند امتداد اجتماعی داشته باشد؟ چطور می‌تواند در جامعه بروز و ظهور پیدا کند؟ چطور می‌تواند در رفتارهای سازمانی ما جاری شود؟ در پاسخ به این سوالات ما اغلب پاسخی نداریم و این در حالیست که امام صادق علیه السلام تمامی این معارف را در کنش‌های فردی و اجتماعی خود به طور کامل اعمال می‌کردند و ما نیز باید با تاسی به ایشان پا را از حیطه سخن و مطالعات نظری فراتر بگذاریم تا معارف اسلامی در جامعه امتداد اجتماعی بیابند.
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت